برگزاری نشست علمی شهادت امام باقر علیه السلام با موضوع نقش امام باقر علیه السلام در تمدن سازی اسلامی در مدرسه علمیه تخصصی فاطمه الزهرا سلام الله علیها

این مراسم با حضور سرکار خانم استاد فیاضی معاونت پژوهش برگزار گردید

ایشان ابتدا فرمود: شروع فعالیت‌ها و تشکیلاتی در عرصه ترویج علوم اسلامی به دوران امام باقر علیه السلام بازمی‌گردد. در آن زمان، شیعیان جهت پرسش از مسائل شرعی و حلال و حرام به مخالفین خود مراجعه می‌کردند. پس از امام باقر علیه السلام، به گونه‌ای عمل شد که مخالفین برای دریافت پاسخ به امام معصوم مراجعه می‌نمودند.
امام خامنه‌ای حفظه الله در بیانات خود به لزوم ساخت تمدن اسلامی اشاره کرده و فرمودند باید به نقطه‌ای برسیم که جوانان ما به جای یادگیری زبان انگلیسی، زبان فارسی را بیاموزند. امام باقر علیه السلام در مدت ۱۸ سال، تشیع را از نقطه محرومیت به سطح بالایی از غنا رساند و در فضای تمدنی آن‌چنان نقش معتبری ایفا کرد که حتی ابوحنیفه از ایشان علم می‌آموخت.

در ادامه ایشان بیان کرد: با این حال، غربت امام باقر علیه السلام در آغاز دوره امامتش به قدری بود که برخی از مردم از قبول سخنان ایشان درباره قول رسول الله ابا می‌ورزیدند و می‌پرسیدند: “آیا شما رسول خدا را دیده‌اید که چنین می‌گویید؟” امام باقر علیه السلام به جابربن عبدالله انصاری که نمونه‌ای از صداقت و فداکاری بود، می فرمود جهت تایید سخنان ایشان در جلسات حاضر باشند (چون جابر هم عصر رسول الله-صلی الله علیه و آله و سلم- بو. این نشان‌دهنده اوج غربت امام باقر (علیه السلام) در آن زمان بود. جابربن عبدالله که در سن بالا و نابینایی به سر می‌برد، خود را وقف امام کرد و اخلاص ایشان در فعالیت‌های تشکیلاتی، درس بزرگی برای همگان است.

در پایان ایشان افزود: اخلاص در فعالیت‌های تشکیلاتی در مقایسه با اخلاص فردی، چالشی بزرگ‌تر است. در اخلاص فردی، عمل خیر شاید تنها بین فرد و خداوند باشد، اما در فعالیت‌های تشکیلاتی، باید خود را در پس دیگران پنهان کرد تا اعتبار تشکیلات و ولی خدا بالا رود.
امام باقر علیه السلام در روایتی می‌فرمایند: “اِصبِروا عَلی اداء الفَرائضِ، وَ صابِرو عَدُوُّکم، وَ رابِطوا امامَکمُ المُنتَظَرِ.” این روایت با وظایف فردی آغاز می‌شود و تأکید می‌کند که باید احکام شرعی به خوبی انجام شود تا فرد بتواند در برابر دشمنان خود مقاومت کند و از آنجا که این دو گام برداشته شود، فرد در زمان غیبت آماده و حاضر خواهد بود تا از امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف حمایت کند و با افتخار بگوید: “من منتظر امام غائب هستم.”